Op zoek naar toevluchtsoord bij Allah van de verbannen Satan.Ik begin in de naam van Allah, de meest barmhartige, de meest barmhartige.
1. E. L. R. Dit zijn de teekens van het boek en van den duidelijken Koran.
2. De tijd zal komen, waarop de ongeloovigen zullen wenschen, dat zij Moslems mochten zijn geweest.
3. Sta hun toe te eten en te genieten in deze wereld, en laat hun hoop voeden; doch hierna zullen zij hunne dwaasheid kennen.
4. Wij hebben geene stad verwoest, zonder dat een vastgestelde tijd van berouw voor haar bepaald werd.
5. Geen volk zal gestraft worden voordat zijn tijd zal zijn gekomen, en deze zal niet worden verschoven.
6. De bewoners van Mekka zeggen tot Mahomet: O gij! wien de vermaning werd nedergezonden, gij zijt zekerlijk door den duivel bezeten.
7. Zoudt gij niet met een gevolg van engelen tot ons zijn gekomen, indien gij de waarheid hadt gesproken?
8. Antwoord: Wij zenden geene engelen neder, dan bij eene voegzame gelegenheid. Dan zullen de ongeloovigen niet meer worden uitgesteld.
9. Waarlijk, wij hebben den Koran nedergezonden, en wij zullen dien zekerlijk voor vervalsching behoeden.
10. Wij hebben vroeger, vóór u, gezanten tot de oude secten gezonden.
11. En er kwam geen gezant tot hen, dien zij niet tot het voorwerp hunner spotternijen maakten.
12. Evenzoo zullen wij de harten der zondige bewoners van Mekka er toe brengen, hunnen profeet te bespotten.
13. Zij zullen niet in hem gelooven niettegenstaande de straf der volkeren reeds vroeger werd uitgevoerd.
14. Indien wij hun de poorten der hemelen zouden ontsluiten, en zij reeds gereed zouden zijn daar binnen te gaan.
15. Zouden zij veeleer uitroepen: Onze oogen zijn slechts verblind door dronkenschap, of wij bevinden ons onder den indruk eener zinsbeguicheling.
16. Wij hebben de twaalf teekens in den hemel geplaatst en die in verschillende vormen voorgesteld voor hen, die acht geven.
17. Wij verdedigen deze tegen de aanslagen van iederen duivel welke met steenworpen werd teruggedreven.
18. Behalve hij, die aansluipt om te luisteren, en op wien dan eene zichtbare vlam wordt afgeschoten.
19. Wij hebben ook de aarde uitgespreid en vaste bergen daarop geplaatst, en wij hebben alle planten in eene bewonderingswaardige orde daaruit doen spruiten.
20. En wij hebben daarop levensbehoeften voor u geplaatst en voor de wezens, welke gij niet onderhoudt.
21. Er is geene zaak, waarvan de voorraadschuren niet in onze handen zijn, en wij deelen die slechts in eene bepaalde mate uit.
22. Wij zenden ook de winden, die de bezwangerde wolken voortstuwen en wij zenden water van den hemel waarvan wij u geven te drinken, en hetwelk gij niet bewaart.
23. Waarlijk, wij geven leven en doen sterven, en wij zijn de erfgenamen van alle dingen.
24. Wij kennen hen die vooruit gaan, en wij kennen hen die achterblijven.
25. En uw Heer zal hen op den laatsten dag verzamelen; want hij is alwetend en wijs.
26. Wij schiepen den mensch van gedroogde klei, van zwart slijk, in een vorm gebracht.
27. Vóór hem hadden wij reeds de geniussen uit een fijn vuur gemaakt.
28. En gedenk, toen de Heer tot de engelen zeide: Waarlijk, ik heb den mensch geschapen van gedroogde klei, van zwart slijk, in een vorm gebracht.
29. Als ik hem dus volkomen gevormd en mijn geest in hem geblazen zal hebben zult gij dan voor hem nedervallen en hem aanbidden?
30. En al de engelen baden Adam gezamenlijk aan.
31. Behalve Eblis, die weigerde met hen te zijn, welke hem aanbaden.
32. En God zeide tot hem: Wat verhindert u met degenen te zijn, die Adam aanbidden?
33. Hij antwoordde: Ik zal den mensch niet aanbidden; dien gij gevormd hebt van gedroogde klei, van zwart slijk, in een vorm gekneed.
34. God zeide: Ga dus heen; want gij zult met steenen verdreven worden.
35. En een vloek zal op u rusten tot op den dag des oordeels.
36. De duivel zeide: O Heer! geef mij uitstel tot den dag der opstanding.
37. God antwoordde: Waarlijk, gij zult tot hen behooren, die uitstel hebben verkregen.
38. Tot den dag van den bepaalden tijd.
39. De duivel (Eblis) antwoordde: Omdat gij mij hebt nedergeworpen, zal ik het kwade behagelijk voor den mensch maken, en hen allen verleiden.
40. Uwe oprechte dienaren zullen alleen gespaard worden.
41. God zeide: Dit is de rechte weg.
42. Wat mijne dienaren betreft, gij zult geene macht over hen hebben; maar alleen over hen, die verleid zullen worden en die u zullen volgen.
43. De hel is zekerlijk voor hen allen bestemd.
44. Zij heeft zeven ingangen; voor iederen ingang zal een bijzonder aantal hunner worden aangewezen.
45. Maar zij, die God vreezen, zullen in tuinen wonen, te midden van fonteinen.
46. De engelen zullen tot hen zeggen: Treedt hier binnen in vrede en zekerheid.
47. Wij zullen alle valschheid uit hunne harten wegnemen. Zij zullen als broeders zijn, en tegen over elkander zitten op rustbanken.
48. Geene vermoeienis zal hen kwellen, en nimmer zullen zij uit die woonplaats worden geworpen.
49. Verklaar mijne dienaren, dat ik de genadige, de barmhartige God ben.
50. En dat mijne straf eene gestrenge straf is.
51. En verhaal hun de geschiedenis van de gasten van Abraham.
52. Toen zij bij hem binnentraden en hem groetten, zeide hij: Gij hebt ons bevreesd gemaakt.
53. En zij antwoordden: Vrees niets: wij brengen u de belofte van een wijzen zoon.
54. Hij zeide: Brengt gij mij de belofte van een zoon, nu ik oud geworden ben? Wat verhaalt gij mij derhalve?
55. Zij zeiden: Wij hebben u de waarheid verhaald; wanhoop dus niet.
56. Hij antwoordde: En wie wanhoopt aan Gods genade, behalve zij die dwalen?
57. En hij zeide: Wat is dus uwe zending, o gezanten van God?
58. Zij antwoordden: Waarlijk, wij werden gezonden om een zondig volk te verdelgen.
59. Maar wat de leden van Lots gezin betreft, zullen wij allen redden.
60. Uitgenomen zijne vrouw. Wij hebben besloten, dat zij zal achterblijven om met de ongeloovigen te worden verwoest.
61. En toen de boodschappers tot het gezin van Lot kwamen,
62. Zeide hij tot hen: Waarlijk, gij zijt een volk, dat mij onbekend is.
63. Zij antwoordden: Maar wij zijn tot u gekomen om de straf uit te voeren, waaromtrent uwe medeburgers in twijfel verkeeren.
64. Wij verhalen u eene zekere waarheid, en wij zijn gezanten der waarheid.
65. Breng dus uw gezin gedurende den nacht weg, en volg gij achter hen; en laat zich niemand uwer omkeeren, maar ga waarheen men u beveelt.
66. En wij gaven hem dit bevel, daar dit volk, tot op den laatsten man, vóór den volgenden dag moest zijn verdelgd.
67. En de bewoners der stad kwamen tot Lot, zich verblijdende in het nieuws der aankomst van vreemdelingen.
68. En hij zeide tot hen: Waarlijk, dit zijn mijne gasten; doe mij dus niet in ongenade vervallen, door hen te misbruiken.
69. Maar vreest God en bedekt mij niet met schande.
70. Zij antwoordden: Hebben wij u niet verboden een mensch te ondersteunen?
71. Lot hernam: Dit zijn mijne dochters, maak dus eerder van haar gebruik, indien gij vast besloten hebt nopens hetgeen gij wilt doen.
72. Zoo waar gij leeft, zij dwaalden in beschonkenheid.
73. Daarom overviel hun een vreeselijke storm van den hemel, bij het opgaan der zon.
74. En wij keerden de stad ten onderste boven en lieten er een regen op nedervallen van steenen uit gebakken klei.
75. Waarlijk, daarin zijn teekens voor de menschen, die deze aandachtig nagaan.
76. En deze steden werden gestraft, tot het banen van een rechten weg voor den mensch, om dien te bewandelen.
77. Waarlijk, hierin is een teeken voor de ware geloovigen.
78. De bewoners van het bosch van Midian waren mede goddeloos.
79. Daarom namen wij wraak op hen. En zij werden beide verdelgd, om als een duidelijk voorbeeld te dienen voor de menschen, ten einde daarnaar hunne daden te richten.
80. En de bewoners van Al Hedjr beschuldigden Gods gezanten eveneens van bedrog.
81. En wij toonden hun onze teekens; maar zij wendden zich ver daarvan af.
82. Zij hieuwen huizen in de bergen uit om zich te beveiligen.
83. Maar een vreeselijk onweder van den hemel overviel hen des morgens.
84. Wat zij gedaan hadden, was volstrekt niet voordeelig voor hen.
85. Wij hebben de hemelen en de aarde, en wat zich daartusschen bevindt, niet dan in onrechtvaardigheid en niet te vergeefs geschapen, en het uur des oordeels zal zekerlijk komen. Vergeef dus uw volk, o Mahomet! met eene barmhartige vergiffenis.
86. Waarlijk, uw Heer is de schepper van u en van hen, en weet wat het nuttigste is.
87. Wij hebben u reeds zeven verzen gebracht, die dikwijls moesten worden herhaald, en den heerlijken Koran.
88. Werp uwe blikken niet op de goede dingen, welke wij aan onderscheidenen der ongeloovigen hebben geschonken, en begeer die niet. Wees nimmer bedroefd over hen. Gedraag u zachtmoedig omtrent de ware geloovigen.
89. Zeg hun: Waarlijk, ik ben een openbaar prediker.
90. Indien zij niet gelooven, zullen wij hun eene gelijke straf opleggen, als aan de verdeelers.
91. Die den Koran in verschillende deelen onderscheiden.
92. Want door uw Heer, o Mahomet! zullen wij hen ondervragen.
93. Nopens al hunne daden.
94. Openbaar dus wat u werd bevolen en, wend u af van de afgodendienaars.
95. Wij zullen u zekerlijk bijstaan tegen de spotters.
96. Die een anderen God met God vereenigen. Zij zullen zekerlijk hunne dwaasheid kennen.
97. En wij weten, dat gij diep gegriefd zijt door het verhaal van hetgeen zij zeggen.
98. Maar verheerlijk den lof van uwen Heer en aanbid hem.
