Op zoek naar toevluchtsoord bij Allah van de verbannen Satan.Ik begin in de naam van Allah, de meest barmhartige, de meest barmhartige.
1. S. Ik zweer bij den Koran, gevuld met waarschuwingen.
2. Waarlijk, de ongeloovigen zijn verkleefd aan trotschheid en twist.
3. Hoevele geslachten hebben wij voor hen verdelgd en zij riepen om genade; maar het was geen tijd meer om aan de straf te ontkomen.
4. Zij zijn verbaasd, dat een uit hen geboren waarschuwer tot hen is gekomen. En de ongeloovigen zeggen: Deze man is een toovenaar en een leugenaar.
5. Verklaart hij dat de goden één God zijn? Waarlijk dit is eene zonderlinge zaak.
6. En de voornaamste lieden onder hen vertrokken, zeggende tot elkander: Gaat en volhardt in de vereering uwer goden, waarlijk; u er van af te trekken is de bedoelde zaak.
7. Wij hebben niet van zoo iets in den laatsten godsdienst gehoord. Dit is niets dan eene valsche uitvinding.
8. Werd hem bij voorkeur boven een ander onzer eene waarschuwing nedergezonden? Waarlijk, zij verkeeren in eene dwaling omtrent mijne waarschuwing; doch zij hebben mijne wraak nog niet geproefd
9. Zijn de schatten der genade van uwen Heer, den Machtige, den Milddadige, in hunne handen?
10. Is het koninkrijk der hemelen en der aarde, en van hetgeen er tusschen is, in hun bezit? Indien dit zoo is, laat het dan met ladders (touwen) ten hemel opstijgen.
11. Maar hunne legers, hoe talrijk die ook mochten zijn, zullen op de vlucht gejaagd worden.
12. Het volk van Noach, de stam van Ad en Pharao, de bezitter der staken beschuldigden, voor hen, de profeten van bedrog.
13. Ook de stam van Thamoed en het volk van Lot, en de bewoners van het woud nabij Madian deden dit en waren de bondgenooten tegen Gods gezanten.
14. Zij allen deden niet anders, dan hunne gezanten van valschheid beschuldigen, waardoor mijne wraak rechtvaardig op hen werd uitgeoefend.
15. En deze wachten slechts op een klank der trompet, die niet uitgesteld zal worden.
16. En zij zeggen spottende: O Heer! geef ons ons deel voor den dag der rekenschap.
17. Verdraag geduldig wat zij bedrijven en herinner hen onzen dienaar David, die met sterkte begaafd was; want hij was iemand, die zich ernstig tot God wendde.
18. Wij dwongen de bergen, onzen lof met hem te verkondigen, des avonds en bij het opgaan der zon;
19. Alsook de vogelen die zich tot hem verzamelen, en die allen dikwijls met dat doel bij hem terug keerden.
20. Wij stichten zijn koninkrijk, en wij gaven hem wijsheid en welsprekendheid van woorden.
21. Is het verhaal der twee twistende tot uwe kennis gekomen, toen zij, over den muur, in de bovenste vertrekken kwamen?
22. Toen zij tot David binnenkwamen, en hij bevreesd voor hen was, zeiden zij: Vrees niet, wij zijn twee tegenstanders, die een twist met elkander te beslechten hebben. De een van ons heeft den ander nadeel toegebracht: richt dus tusschen ons met waarheid: wees niet onrechtvaardig en leid ons op den rechten weg.
23. Deze, mijn broeder heeft negenennegentig schapen, en ik had slechts eene ooi, en hij zeide: Geef mij die, om ze te houden, en hij overwon mij in den twist, dien wij te zamen hadden.
24. David antwoordde: Waarlijk hij heeft u slecht behandeld, door u uwe ooi te vragen, als eene bijvoeging tot zijne eigen schapen; en velen van hen, die eene zaak met elkander hebben, benadeelen elkander, behalve zij, die gelooven en doen wat rechtvaardig is. Maar hoe weinigen zijn dat! En David bemerkte, dat wij hem door deze gelijkenis hadden beproefd, en hij vroeg vergiffenis van zijn Heer; hij viel neder, boog zich en betoonde berouw.
25. Daarom vergaven wij hem zijne fout, en hij zal toegelaten worden om ons te naderen, en hij zal eene uitmuntende verblijfplaats in het paradijs hebben.
26. O David! wij hebben u aangewezen, als een uitverkoren vorst op de aarde; oordeel dus tusschen de menschen met waarheid, en volg niet uw eigen hartstocht, opdat hij u niet van Gods weg doe afdwalen; want zij die van Gods weg afdwalen, zullen eene ernstige straf ondergaan, dewijl zij den dag van hulp hebben vergeten.
27. Wij hebben de hemelen en de aarde en wat daartusschen is, niet in ijdelheid geschapen. Dit is het oordeel der ongeloovigen; maar wee over hen, die niet gelooven, hun deel is het hellevuur.
28. Zullen wij met hen, die gelooven en goede werken verrichten, evenzoo doen, als met hen, die verderfelijk op aarde handelen? Zullen wij met den vrome even als met den zondaar handelen?
29. O Mahomet! wij hebben u een gezegend boek nedergezonden, opdat gij aandachtig over de teekenen daarvan zoudt nadenken, en de met verstand begiftigde menschen gewaarschuwd zouden mogen wezen.
30. En wij gaven aan David Salomo. Welk een uitmuntende dienaar! want hij wendde zich dikwijls tot den Heer.
31. Toen de paarden, staande op drie pooten, en den grond met den kant van den vierden poot aanrakende en vlug in hunnen loop, des avonds voor hem werden ten toon gesteld.
32. Zeide hij: Waarlijk, ik heb de liefde der aardsche goederen bemind, boven de herdenking van mijn Heer, en heb den tijd besteed aan het beschouwen dezer paarden, terwijl de zon door den sluier des nachts is verborgen; breng de paarden weder voor mij.
33. En toen zij teruggebracht waren, begon hij hunne pooten en halzen af te snijden.
34. Ook beproefden wij Salomo, en plaatsten een nagebootst (misvormd) lichaam op zijn troon. Daarna wendde hij zich tot God.
35. En zeide: O Heer! vergeef mij en mijn koninkrijk, dat door niemand na mij zal worden verkregen; want gij zijt de schenker van koninkrijken.
36. En wij onderwierpen den wind aan hem, die op zijn bevel zachtjes heengleed, werwaarts wij dien richtten.
37. En wij onderwierpen hem ook de duivels en, onder deze, degenen die behendig waren in het bouwen en van het duiken naar parelen.
38. En wij leverden hem anderen over, die geketend waren,
39. Zeggende: Dit is ons geschenk; wees dus mild, of wees spaarzaam tegenover wien gij dit geschikt zult oordeelen, zonder daarvan rekenschap af te leggen.
40. En hij zal ons naderen, en een heerlijk verblijf in het paradijs hebben.
41. En gedenk onzen dienaar Job, toen hij tot zijnen Heer riep, zeggende: Waarlijk, Satan heeft mij met rampen en pijn bedroefd.
42. En er werd tot hem gezegd: Strijk de aarde met uwen voet; en toen hij dit had gedaan, ontsprong er eene fontein, en er werd tot hem gezegd: Dit is voor u, om u er mede te wasschen, te verfrisschen en om te drinken.
43. En wij gaven hem zijn gezin terug, en nog eens zooveel bovendien, door onze genade.
44. En wij zeiden tot hem: Neem een handvol (of bundel) in uwe hand en sla er uwe vrouw mede, en breek uwen eed niet. Waarlijk, wij bevonden, dat hij een geduldig persoon was. Welk een uitmuntend dienaar was hij: want hij was iemand, die zich dikwijls tot ons wendde.
45. Gedenk ook onze dienaren Abraham, Izaäk en Jacob, die dappere en voorzichtige menschen waren.
46. Waarlijk, wij zuiverden hen met eene volkomene zuivering, door de herdenking van het volgende leven.
47. En zij waren goede menschen en voor ons aangezicht uitverkoren.
48. En gedenk Israël, en Elisha en Dhoe'lkefl: want deze allen waren goede menschen.
49. Dit is eene vermaning. Waarlijk, de vromen zullen eene uitnemende plaats hebben, om er terug te keeren;
50. Namelijk, tuinen van eeuwig verblijf, waarvan de ingangen voor hen zullen openstaan.
51. Als zij daarin nederliggen, zullen zij er verschillende soorten vruchten en dranken vinden.
52. En nabij hen zullen de maagden van het paradijs zitten, hare blikken van ieder afwendende; behalve van hare bruidegommen, van gelijken ouderdom als zij.
53. Dit is, wat u vóór den dag der rekenschap beloofd werd.
54. Dit is onze overvloed, die niet falen zal.
55. Dit zal de belooning der rechtvaardigen wezen. Maar voor de zondaren is eene slechte schuilplaats gereed gemaakt;
56. Namelijk de hel: zij zullen daarin geroepen worden om verbrand te worden, en dat zal eene ellendige rustplaats wezen;
57. Proef dit, zal men hun zeggen; namelijk kokend water en het bedorven vocht, dat uit de lijken der verdoemden vloeit.
58. En verschillende andere dingen van dezelfde soort.
59. En er zal tot de verleiders gezegd worden: Deze schaar, die door u werd geleid, zal te zamen met u, van boven neder in de hel geworpen worden. Zij zullen niet verwelkomd worden; want zij zullen het vuur binnengaan om verbrand te worden.
60. En de verleiden zullen tot hunne verleiders zeggen: Waarlijk, gij zult niet verwelkomd worden; gij hebt deze kastijding over ons gebracht, en de hel is een ellendig verblijf!
61. Zij zullen zeggen: O Heer! verdubbel in het hellevuur de marteling van hen, die deze straf over ons gebracht hebben.
62. En de ongeloovigen zullen zeggen: Waarom zien wij de menschen niet, welke wij onder de zondaren telden.
63. En die wij met spot ontvingen? Of missen onze oogen hen?
64. Inderdaad, dat is eene waarheid; namelijk de twist onder de bewoners van het hellevuur.
65. O Mahomet! zeg tot de afgodendienaars. Waarlijk, ik ben slechts een waarschuwer, en er is geen god, buiten den eenen, eenigen God, den Almachtige.
66. Den Heer van hemel en aarde en alles wat daartusschen is, den Machtige, den Vergever van zonden.
67. Zeg: het is eene gewichtige zending.
68. Waarvan gij u afwendt.
69. Ik had geene kennis van de verheven vorsten, toen zij omtrent de schepping van den mensch twistten.
70. (Het werd mij slechts geopenbaard als een bewijs, dat ik een openbaar prediker was);
71. Toen uw Heer tot de engelen zeide: Ik zal den mensch van klei scheppen.
72. Als ik hem geschapen, en hem mijn geest zal hebben ingeblazen, valt gij voor hem neder, en aanbidt hem.
73. En al de engelen vereerden hem in het algemeen.
74. Behalve Eblis, die door hoogmoed was opgeblazen en een ongeloovige werd.
75. God zeide tot hem: O Eblis! wat verhindert u, datgeene te vereeren, wat ik met mijne handen heb geschapen. Zijt gij opgeblazen door ijdele trotschheid? of zijt gij werkelijk iemand van verheven verdienste?
76. Hij antwoordde: Ik ben uitnemender dan hij. Gij hebt mij van vuur geschapen, en hem hebt gij van klei gemaakt.
77. God zeide tot hem: Ga dus weg van hier; want gij zult van de genade verdreven (gesteenigd) worden.
78. En mijn vloek zal op u rusten, tot den dag des oordeels.
79. Hij hernam: O Heer! geef mij uitstel tot den dag der opstanding.
80. God zeide: Waarlijk, gij zult een van hen zijn, die uitstel zullen ontvangen.
81. Tot den dag van den bepaalden tijd.
82. Eblis zeide: Ik zweer bij uw macht, dat ik hen allen zal verleiden.
83. Behalve uwe dienaren, die bijzonder onder hen gekozen zullen worden.
84. God zeide: Het is een rechtvaardig vonnis, en ik spreek de waarheid;
85. Ik zal zekerlijk de hel met u vullen, en met dezulken die u volgen; allen te zamen.
86. Zeg tot de bewoners van Mekka: Ik vraag geenerlei belooning van u, voor deze mijne prediking, noch ben ik een van hen, die zich meester maken van een deel van datgene wat hun niet toebehoort.
87. De Koran is niets anders dan een vermaning aan alle schepselen.
88. En na een zekeren tijd zult gij zekerlijk weten, wat van het daarin geschonkene, waar is.
