Poszukując schronienia z Allahem z wygnanego Szatana.Zaczynam w imieniu Allaha, najbardziej miłosiernego, najbardziej miłosiernego.
1. Alif. Lam. Mim.
2. Czy ludzie sądzą, że pozwolimy im powiedzieć: "Uwierzyliśmy!" - i nie będą poddani próbie?
3. Przecież doświadczyliśmy tych, którzy byli przed nimi. A Bóg na pewno zna tych, którzy mówią prawdę, i On zna kłamców!
4. Czy ci, którzy popełniają złe czyny, sądzą, iż Nas uprzedzą? Jakże złe jest to, co oni sądzą!
5. Kto spodziewa się spotkania Boga - to przecież termin Boga nadejdzie! On jest Słyszący, Wszechwiedzący!
6. Kto usilnie walczy, walczy dla siebie samego. Zaprawdę, Bóg jest Bogaty, nie potrzebuje światów!
7. Tym, którzy uwierzyli i pełnili dobre dzieła - My odpuścimy ich złe czyny i wynagrodzimy ich czymś piękniejszym niż to, co oni czynili.
8. Nakazaliśmy człowiekowi dobro względem jego rodziców. Ale jeśli oni będą usilnie walczyć o to, żebyś Mi dodawał za współtowarzyszy to, czego ty nie znasz - to ich nie słuchaj! Do Mnie powrócicie i wtedy Ja wam obwieszczę, co czyniliście.
9. I tych, którzy uwierzyli i czynili dobre dzieła, My z pewnością wprowadzimy między szczęśliwych!
10. Wśród ludzi są tacy, którzy mówią: "Uwierzyliśmy w Boga!" Ale kiedy im przyjdzie cierpieć dla Boga, to biorą prześladowanie ze strony ludzi za karę Boga. A kiedy przyjdzie pomoc od twego Pana, to oni z pewnością powiedzą: "My przecież byliśmy z wami!" Czyż Bóg nie wie najlepiej, co kryje się w piersiach światów?!
11. Bóg zna przecież tych, którzy uwierzyli, i On dobrze zna obłudników!
12. Mówią ci, którzy nie uwierzyli, do tych, którzy uwierzyli: "Idźcie naszą drogą, a my poniesiemy wasze grzechy." Lecz oni nie poniosą żadnego z ich grzechów. Oni są kłamcami!
13. Oni poniosą swoje ciężary i inne ciężary ze swoimi ciężarami. W Dniu Zmartwychwstania zażąda się od nich rachunku z tego, co oni zmyślali.
14. Wysłaliśmy już Noego do jego ludu, i przebywał on wśród nich tysiąc lat bez pięćdziesięciu. I pochwycił ich potop, ponieważ byli niesprawiedliwi.
15. Uratowaliśmy Noego i tych, którzy się z nim znajdowali na statku; i uczyniliśmy go znakiem dla światów.
16. I Abrahama! Oto powiedział on do swego ludu: "Czcijcie Boga! Bójcie się Go! O, gdybyście wiedzieli, jakie to dla was dobro."
17. Wy czcicie bałwany, poza Bogiem i stwarzacie kłamstwo. Zaprawdę, ci, których czcicie poza Bogiem, nie są w stanie dać wam zaopatrzenia. Poszukujcie więc zaopatrzenia u Boga, czcijcie Go i dziękujcie Mu! Do Niego będziecie sprowadzeni!
18. A jeśli zadajecie kłam - to przecież zadawały już kłam inne narody przed wami. Na posłańcu ciąży tylko obowiązek jasnego obwieszczenia.
19. Czyż oni nie widzieli, jak Bóg daje życie przez pierwsze stworzenie, a potem daje je ponownie? Zaprawdę, to dla Boga jest łatwe!
20. Powiedz: "Wędrujcie po ziemi i popatrzcie, jak On zaczął stworzenie. Potem Bóg spowoduje następne powstanie. Zaprawdę, Bóg jest nad każdą rzeczą wszechwładny!"
21. On karze tego, kogo chce, i okazuje miłosierdzie, komu chce.
22. Do Niego zostaniecie skierowani. I nie potraficie pozbawić Go władzy ani na ziemi, ani w niebie. I wy nie macie; poza Bogiem, żadnego opiekuna ani pomocnika.
23. A ci, którzy nie wierzą w znaki Boga i w spotkanie z Nim - tacy zwątpili w Moje miłosierdzie. To są ci, których czeka kara bolesna!
24. I odpowiedzią jego ludu było tylko to, iż powiedzieli: "Zabijcie go lub spalcie go!" Lecz Bóg uratował go od ognia. Zaprawdę, w tym są znaki dla ludzi, którzy wierzą!
25. On powiedział: "Wzięliście sobie, poza Bogiem, bałwanów, jako znak wzajemnej miłości w życiu tego świata. Potem, w Dniu Zmartwychwstania, będziecie się wyrzekać jedni drugich i będziecie się wzajemnie przeklinać. Waszym miejscem schronienia będzie ogień i nie będziecie mieli pomocników."
26. Lot uwierzył mu i powiedział: "Ja wywędruję do mojego Pana. Zaprawdę, On jest Potężny, Mądry!"
27. I daliśmy Abrahamowi Izaaka i Jakuba, i ustanowiliśmy w jego potomstwie dar proroczy i Księgę. Daliśmy mu nagrodę na tym świecie, a w życiu ostatecznym on będzie, z pewnością, między sprawiedliwymi.
28. I Lota! Oto powiedział on do swego ludu: "Wy, zaprawdę, popełniacie taką szpetotę, jakiej nie popełnił przed wami nikt spośród światów.
29. Czy wy rzeczywiście przychodzicie do mężczyzn? i uprawiacie rozbój na drodze? i czynicie na waszych zebraniach to, co godne potępienia?" Jedyną odpowiedzią tego ludu były słowa: "Sprowadź na nas karę Boga, jeśli jesteś prawdomówny!"
30. On powiedział: "Panie mój! Dopomóż mi przeciw temu ludowi, który szerzy zgorszenie!"
31. A kiedy przyszli Nasi posłańcy do Abrahama, z dobrą nowiną, powiedzieli: "My wytracimy mieszkańców tego miasta, ponieważ oni są niesprawiedliwi."
32. On powiedział: "Przecież Lot jest w nim!" I powiedzieli: "My wiemy lepiej, kto jest w nim. Uratujemy jego i jego rodzinę, z wyjątkiem jego żony, która będzie wśród pozostających w tyle."
33. A kiedy Nasi posłańcy przyszli do Lota, on się zmartwił o nich, bo nie mógł ich uchronić. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się i nie smuć! My uratujemy ciebie i twoją rodzinę, z wyjątkiem twojej żony; ona będzie wśród pozostających w tyle.
34. Oto my spuścimy na mieszkańców tego miasta plagę z nieba za to, iż szerzyli zepsucie."
35. I zostawiliśmy z tego miasta znak jasny dla ludzi, którzy są rozumni.
36. I do Madianitów - ich brata Szu`ajba, który powiedział: "O ludu mój! Czcijcie Boga! Oczekujcie z nadzieją Dnia Ostatniego! Nie szerzcie na ziemi zgorszenia!"
37. Lecz oni uznali go za kłamcę. Toteż pochwycił ich straszny wstrząs i znaleźli się rankiem w swoich domostwach leżący nieruchomo na piersiach.
38. I podobnie ludy Ad i Samud - to stało się dla was jasne na widok ich mieszkań. - Szatan upiększył im ich działania i sprowadził ich z drogi, chociaż widzieli jasno.
39. I podobnie Karun, Faraon i Haman. Przyszedł do nich Mojżesz z jasnymi dowodami, lecz oni wbili się w dumę na ziemi. I nie byli tymi, którzy by potrafili Nas wyprzedzić.
40. Pochwyciliśmy każdego z nich z powodu jego grzechu: na niektórych zesłaliśmy huragan niosący kamienie;. niektórych pochwycił krzyk; niektórych z nich kazaliśmy pochłonąć ziemi; a niektórych zatopiliśmy. I to nie Bóg wyrządził im niesprawiedliwość, lecz oni sami sobie wyrządzili niesprawiedliwość.
41. I ci, którzy sobie wzięli opiekunów poza Bogiem, są podobni do pająka, który przygotował sobie dom. A przecież dom pająka jest najnędzniejszym z domów. Gdyby oni byli wiedzieli!
42. Zaprawdę, Bóg wie, że to, co oni wzywają poza Nim, jest niczym. A On jest Potężny, Mądry!
43. To są przypowieści, które my przytaczamy ludziom, lecz rozumieją je tylko posiadający wiedzę.
44. Bóg stworzył niebiosa i ziemię prawdziwie. Zaprawdę, w tym jest znak dla wierzących!
45. Głoś to, co ci zostało objawione z Księgi i odprawiaj modlitwę! Zaprawdę, modlitwa chroni od szpetoty i powstrzymuje od niegodziwości! A wspominanie Boga jest większe. Bóg wie, co wy robicie.
46. I nie sprzeczajcie się z ludem Księgi inaczej, jak w sposób uprzejmy - z wyjątkiem tych spośród nich, którzy są niesprawiedliwi - i mówcie: "Uwierzyliśmy w to, co nam zostało zesłane, i w to, co wam zostało zesłane. Nasz Bóg i wasz Bóg jest jeden i my jesteśmy Mu całkowicie poddani."
47. Podobnie tobie zesłaliśmy Księgę. Ci, którym daliśmy Księgę, wierzą w nią. Są tu też tacy, którzy wierzą w nią; a odrzucają Nasze znaki tylko niewierni.
48. Ty nie recytowałeś przedtem żadnej Księgi ani nie kreśliłeś jej swoją prawicą. Dlatego też zwolennicy fałszu powątpiewają.
49. Ależ tak, to są znaki jasne w piersiach tych, którym dano wiedzę; jedynie niesprawiedliwi odrzucają Nasze znaki.
50. Oni mówią: "O, gdyby jemu zostały zesłane znaki od jego Pana!" Powiedz: "Znaki są jedynie u Boga, a ja jestem tylko jawnie ostrzegającym!"
51. Czy im nie wystarczy, że zesłaliśmy tobie Księgę, która im jest recytowana? Zaprawdę, w tym jest miłosierdzie i napomnienie dla ludzi, którzy wierzą.
52. Powiedz: "Bóg wystarczy jako świadek między mną a wami! On zna, co jest w niebiosach i co jest na ziemi. A ci, którzy wierzą w fałsz, a nie wierzą w Boga, poniosą stratę."
53. Oni domagają się od ciebie przyśpieszenia kary. Gdyby termin nie został wyznaczony, to już przyszłaby na nich kara. I ona z pewnością przyjdzie do nich znienacka, nie będą jej nawet przeczuwać.
54. Oni domagają się od ciebie przyśpieszenia kary, a, zaprawdę, Gehenna obejmie niewiernych!
55. Tego Dnia, kiedy ogarnie ich kara, od góry i od dołu, On im powie: "Zakosztujcie tego, co czyniliście!"
56. O słudzy Moi, którzy uwierzyliście! Zaprawdę, ziemia Moja jest szeroka, przeto czcijcie Mnie!
57. Każda dusza zakosztuje śmierci; potem do Nas zostaniecie sprowadzeni.
58. A tych, którzy uwierzyli i pełnili dobre dzieła - umieścimy w Ogrodzie, w komnatach, gdzie w dole płyną strumyki; oni tam będą przebywać na wieki. Jakże wspaniała nagroda trudzących się!
59. - tych, którzy byli cierpliwi i zaufali swojemu Panu.
60. Ileż to jest zwierząt, które nie przygotowują sobie zaopatrzenia, a Bóg daje zaopatrzenie im i wam. On jest Słyszący, Wszechwiedzący!
61. Jeśli ich zapytasz: "Kto stworzył niebiosa i ziemię i kto podporządkował słońce i księżyc?", oni z pewnością powiedzą: "Bóg. Jakże mogli oni dać się oszukać!
62. Bóg daje hojnie zaopatrzenie temu, komu chce ze Swoich sług - i je wymierza. Zaprawdę, Bóg jest o każdej rzeczy Wszechwiedzący!
63. Jeśli ich zapytasz: "Kto spuścił z nieba wodę i ożywił dzięki niej ziemię po jej śmierci?", z pewnością odpowiedzą: "Bóg. Powiedz: "Chwała niech będzie Bogu!" Lecz większość z nich nie rozumie.
64. Życie tego świata jest tylko zabawą i grą, a, zaprawdę, siedziba ostateczna jest prawdziwym życiem! Gdyby oni wiedzieli!
65. Kiedy wsiadają na statek, to wzywają Boga, wyznając szczerze Jego religię. Lecz kiedy doprowadzi ich szczęśliwie na suchy ląd, oni wtedy dodają Mu współtowarzyszy;
66. Aby nie dziękować za to, co im daliśmy, i aby używać. Niebawem oni się dowiedzą!
67. Czyż nie widzieli, że uczyniliśmy sanktuarium miejscem bezpiecznym, podczas gdy ludzie wokół nich są rabowani? Czyżby oni wierzyli w fałsz, a nie wierzyli w dobroć Boga?
68. A kto jest bardziej niesprawiedliwy aniżeli ten, kto wymyślił kłamstwo? albo ten, kto za kłamstwo uznał prawdę, kiedy ona do niego przyszła? Czy nie ma w Gehennie mieszkania dla niewiernych?
69. A tych, którzy walczyli w naszej sprawie, My z pewnością poprowadzimy na Nasze drogi. Zaprawdę, Bóg jest z czyniącymi dobro!
