Rozdział 68, Al-Qalam [ Długopis ]

Poszukując schronienia z Allahem z wygnanego Szatana.
Zaczynam w imieniu Allaha, najbardziej miłosiernego, najbardziej miłosiernego.
1. Nun. Na pióro i na to, co oni zapisują!
2. Ty nie jesteś, z łaski twego Pana, człowiekiem opętanym!
3. Zaprawdę, dla ciebie będzie z pewnością nagroda należyta!
4. Zaprawdę, ty jesteś obdarzony wspaniałym charakterem!
5. Zobaczysz niebawem, i oni zobaczą,
6. Który z was jest doświadczony.
7. Zaprawdę, twój Pan wie najlepiej, kto zbłądził z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy idą drogą prostą.
8. Nie słuchaj więc tych, którzy obwiniają o kłamstwo!
9. Oni by chcieli, żebyś był łagodny, to i oni byliby łagodni.
10. Nie słuchaj więc: żadnego skorego do przysięgi, nędznego;
11. Potwarcy, szerzącego kalumnie;
12. Tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika;
13. Grubianina, i do tego intruza,
14. Nawet gdy on posiada majątek i synów!
15. Kiedy mu są recytowane Nasze znaki, on mówi: "To są baśnie dawnych przodków!"
16. My napiętnujemy go na ryju!
17. Oto doświadczyliśmy ich tak, jak doświadczyliśmy właścicieli ogrodu, kiedy przysięgali, iż z pewnością zbiorą plony rano,
18. A nie uczynili żadnego zastrzeżenia.
19. Wtedy nawiedziło go nieszczęście od twego Pana, podczas gdy oni spali,
20. I rankiem był on całkowicie ścięty.
21. Oni zaś wzywali się wzajemnie rankiem:
22. "Chodźcież na wasze pole wcześnie, jeśli się zabieracie do ścinania!"
23. I wyruszyli w drogę, rozmawiając cicho między sobą:
24. "Żeby żaden biedak nie wszedł tu dziś, wbrew waszej woli."
25. I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego.
26. Kiedy więc go zobaczyli, powiedzieli: "Doprawdy zbłądziliśmy!
27. Wcale nie zostaliśmy wszystkiego pozbawieni!"
28. Najbardziej umiarkowany z nich powiedział: "Czyż wam nie mówiłem? Dlaczego nie głosicie chwały Boga?"
29. Powiedzieli: "Chwała niech będzie naszemu Panu! Zaprawdę, byliśmy niesprawiedliwi!"
30. Wtedy oni zwrócili się jeden do drugiego, ganiąc się wzajemnie.
31. Mówili: "Biada nam! Zaprawdę, byliśmy buntownikami!
32. Lecz, być może, nasz Pan da nam w zamian coś lepszego od niego. Zaprawdę, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!"
33. Taka jest kara! Lecz kara życia ostatecznego jest większa. O, gdybyście wiedzieli!
34. Zaprawdę, dla ludzi bogobojnych u Pana są Ogrody Szczęśliwości!
35. Czyż My potraktujemy tych, którzy poddali się całkowicie, tak jak grzeszników?
36. Cóż z wami? Jak sądzicie?
37. Czy nie macie Księgi, w której znajdujecie pouczenie?
38. Zaprawdę, w niej jest dla was to, co z pewnością wybierzecie!
39. I czy nie macie Naszej przysięgi sięgającej aż do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawdę, wasze będzie to, co wy sami osądzicie!
40. Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?!
41. Albo czy oni mają współtowarzyszy? Wtedy niech przyprowadzą swoich współtowarzyszy - jeśli są prawdomówni -
42. W Dniu, kiedy odsłonią się nogi i kiedy wezwani do oddania pokłonów nie będą mogli tego uczynić;
43. Będą mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich poniżenie, ponieważ byli wzywani do oddania pokłonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali.
44. Pozostaw Mnie więc z tymi, którzy za kłamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iż oni wcale nie będą wiedzieli.
45. I Ja dam im zwłokę, lecz Mój podstęp jest niezachwiany.
46. Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami są obciążeni długiem?
47. Albo czy mają ukrytą wiedzę i czy ją zapisują?
48. Czekaj więc cierpliwie na rozstrzygnięcie twego Pana i nie bądź jak "człowiek ryby", wtedy gdy krzyczał, kiedy był udręczony.
49. Gdyby nie dosięgła go dobroć jego Pana, to zostałby wyrzucony na pustkowiu jako człowiek wzgardzony.
50. Ale wybrał go jego Pan i umieścił między sprawiedliwymi.
51. Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą, gotowi są wywrócić cię swoimi spojrzeniami; kiedy słyszą napomnienie, mówią: "Zaprawdę, on jest opętany!"
52. Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla światów!